„To miał być banalny zabieg chirurgiczny, ale pacjentka, pielęgniarka miejscowego szpitala, umarła niespodziewanie na stole operacyjnym.

O błąd w sztuce lekarskiej zostaje oskarżona anestezjolog Kate Chesne. Wynajęty przez rodzinę adwokat, David Ransom, jest całkowicie przekonany o winie Kate. Jednak gdy w tajemniczych okolicznościach ginie kolejna pielęgniarka, David zmienia zdanie. Nagle dociera do niego, że morderca wybiera swoje ofiary spośród pracowników szpitala.

David zaczyna stawiać te same pytania, na które rozpaczliwie poszukuje odpowiedzi Kate.” Źródło.

Imię i nazwisko autorki od dłuższego czasu przewijało się przed moimi oczami. W księgarniach przechodziłam przez dział thriller, a jej książki zajmowały większość miejsca. Każdy, kto czytał dzieła Tess Gerritsen mówił o nich bardzo dobrze. Po części czułam presję, żeby coś przeczytać. Muszę dodać, że u mnie w domu znajdują się prawie wszystkie książki autorki. Miałam, więc do wyboru, do koloru. No i padło na „Czarną Loterię”, która na swój sposób mnie oczarowała.

Tess Gerritsen, jest uważana za najlepszą osobę piszącą thrillery medyczne. Stephen King mówi, że u niego w domu czyta się każdą jej książkę. I ja muszę powiedzieć, że dawno nie czytałam tak dobrej historii. Wszystko łączyło się w spójną całość. Każdy wątek jest świetnie przemyślany. Każda postać ma swoją niepowtarzalną historię. Przez to książkę czyta się niesamowicie dobrze i strasznie szybko można odpłynąć.

Już od pierwszych stron akcja toczyła się prędko.  Nawet człowiek nie zdążył się obejrzeć, a zostały znalezione dwa trupy. A jak wiadomo, im dalej w las, tym więcej drzew. A o jedno z tych śmierci jest oskarżona nasza główna bohaterka, Kate.  Kate, której nigdy nie zdarzył się najmniejszy błąd. A teraz będzie musiała odpowiadać przed sądem, a kobiecie nikt nie wierzy. Na jej nieszczęście po drugiej stronie stoi najlepszy prawnik, który odebrał prawo do wykonywania zawodu wielu lekarzom.

Zakończenie było fenomenalne. Zagadka się rozwiązała i niestety wszystkie moje podejrzenia były błędne. Narobiło mi również wielkiej ochoty na następne książki autorki.

Tytuł: Czarna Loteria

Autor: Tess Gerritsen

Wydawnictwo: Harlequin

Ilość Stron: 284

Ocena: 10/10

Autorka recenzji: Hayles

„Zombi skradają się nocą.

Zapomnijcie o krwi i mózgach.

One pragną ludzkich dusz.

Niewiele mogą mi odebrać, skoro straciłam wszystko, co najcenniejsze: rodzinę i przyjaciół. Ale po kolejnym ataku zrozumiałam, że zawsze może być jeszcze gorzej. Nagle lustra wokół mnie ożyły, a ja zaczęłam słyszeć głosy umarłych. Mroczna siła popycha mnie ku złu, każe robić straszne rzeczy. Potrzebuje pomocy, by uciszyć ciemność, której pozwoliłam przemówić. Nie mogę się poddać…”źródło

Do tej pory w głowie mam pierwszą część z cyklu. Wywarła na mnie ogromne wrażenie, a gdy pojawia się druga część mamy obawy co do kontynuacji. I tym razem książka nie do końca spełniła moje oczekiwania. Niestety.

Autorka zmieniła swój styl pisania i w tym był chyba największy minus, bo starała się zbyt bardzo mówić jak nastolatka. Dla mnie używanie na siłę wszelkich takich zwrotów jest irytujące i męczące. I tak było do mniej więcej połowy książki. Po połowie jakby za dotykiem magicznej różdżki, autorka wróciła na stary tor pisania i potem powieść stała się o wiele lepsza. Opisy są na bardzo dobrym poziomie i nie można narzekać.

Akcja toczy się parę tygodni po wydarzeniach z poprzedniej części. Ali dochodzi do siebie, a Cole jest jej aniołem stróżem. Pewnego dnia panna Bell ma dość siedzenia w łóżku i idzie do siłowni swojego chłopaka. Tam spotyka nowe osoby - Veronicę i Gavina. Oczywiście są to bohaterzy, którzy okropnie namieszają chyba we wszystkich sferach życiowych. Głównym tematem tej części jest pewnego rodzaju choroba, na którą zapada Ali. Jest to dość paskudna choroba i też ona wiele napsuje.

Veronica jest łowczynią zombie i jednocześnie jedną z byłych Cole’a. Cały czas ma też nadzieje, że do niego wróci. Muszę przyznać, że moja imienniczka miała okropny charakter i czasami sprawiała wrażenie gotowej do uduszenia.

Gavin, też jest łowcą zombie i jest książkowym casanovą. Uważa, że każda dziewczyna go pragnie, włącznie z główną bohaterką. Jak już wcześniej mówiłam dużo rzeczy napsuje, dzięki swojej zdolności. Szczerze mówiąc za nim nie przepadałam, ale jestem gotowa zmienić swoje zdanie.

O zombie nie będę dużo opowiadać, ale muszę wspomnieć, że autorka spisuje się na medal, ponieważ wymyśliła te stwory w innym wymiarze. Potwory nie myślą o mózgach tylko o zjedzeniu twojej duszy, co przeraża jeszcze bardziej. No i nie każdy może je widzieć, przez co normalni ludzie są w ogromnym niebezpieczeństwie.

Zakończenie było ciekawe i zachęcające do przeczytania następnej części. Chyba ostatniej. 

Chciałabym dać tej książce wyższą ocenę, ale niestety nazywanie Ali, Ali-gtor, a Cole’a – King Cole, nie wpłynęło na polepszenie noty. Mimo wszystkich zastrzeżeń uważam tą książkę za godną uwagi i naprawdę warto ją przeczytać.

Tytuł: Alicja i Lustro Zombi

Autor: Gena Showalter

Seria: Kroniki białego Królika tom2

Wydawnictwo: Harlequin

Ilość stron:440

Ocena: 8/10

Autorka recenzji: Hayles

„Żałuje, że nie mogę się cofnąć w czasie i postąpić inaczej w wielu sprawach. Powiedziałabym swojej siostrze: nie. Nigdy nie błagałabym matki, by porozmawiała z ojcem. Zasznurowałabym usta i przełknęła nienawistne słowa. Albo chociaż uściskałabym siostrę, mamę i tatę po raz ostatni. Powiedziałabym, że ich kocham. Żałuję… tak, żałuję.

Jej ojciec miał rację. Potwory istnieją… By pomścić śmierć rodziny, Alicja musi się nauczyć, jak walczyć z zombi. Nie spocznie, dopóki nie odeśle każdego żywego trupa z powrotem do grobu. Na zawsze.”

Nie-sa-mo-wi-ta. Kiedy znalazłam zapowiedź w Internecie na temat tej książki, to pierwsze co pomyślałam było to, że będę dobrze bawić się z tą książką i będzie to niewiarygodne przeżycie. I nie myliłam się. Jednak kiedy sięgnęłam po nią, żeby zacząć czytać zaczęłam się modlić, żeby nasza droga Alicja nie zakochała się w zombie. Jednak tak się nie stało i jeszcze bardziej się cieszę. Tylko nasze truposze nie straciły przerażających twarz. Bo wampiry i wilkołaki można traktować jak najbliższych przyjaciół. Autorka zaczęła akcje nie w środku książki, jednej trzeciej albo jak niektórzy na rozdział przed zakończeniem, tylko od pierwszej strony. Rozumiecie to? Nie musiałam czekać wieczność i męczyć się tylko pani Showalter podał nam akcje na tacy. Dziękuję serdecznie. Język, którym książka jest napisana bardzo mi się spodobał, ponieważ był prosty i z lekkim humorem napisany. Nie brakowało momentów, w których dreszcze biegają nam po plecach, a krew w żyłach zamarza.

Historia opowiada o szesnastoletniej Alicji, która w jedną noc traci wszystkich bliskich. Dziewczyna do końca wakacji nie może się pozbierać po tej stracie. Tylko gdyby był to zwykły wypadek, a nie atak zombie dziewczyna lepiej by to zniosła. Teraz idzie do nowej szkoły i jej życie ma się na nowo zacząć. Ale niestety uczucie, że widzi się wszędzie żywe trupy nie pomaga. Przez resztę książki nastolatka stara się na nowo odżyć. Jest przy tym sporo problemów oraz zwrotów akcji

Alicja Bell to szesnastolatka, która nie ma od urodzenia łatwego życia. Jest wysoka, ma długie i kręcone, jasne włosy i ma piękne niebieskie oczy. Jej ojciec wierzy w potwory, przez to niebyła ona na nocowaniu u koleżanki, a tym bardziej na jakiejś szalonej imprezie. To jest dla niej przygnębiające więc, gdy są jej urodziny domaga się, żeby razem z  rodzicami poszli oglądać występ taneczny siostry. Tylko jest jeden mały problem widowisko kończy się w nocy. Kiedy jest ciemno zombie wychodzą na zewnątrz. Po długich namowach matka i ojciec zgadzają się na wyjście. Niestety wieczór nie kończy się dobrze. Cała rodzinie oprócz biednej Alicji. Najgorsze jest to, że ona widzi jak potwory pożerają jej rodziców.  Ali po wakacjach idzie do nowej szkoły gdzie spotyka przyjaciółkę z wakacji Kat. Koleżanka zaczyna wdrążać ją w życie szkoły. Pewnego razu Kat pokazuje swojego byłego w grupie przyjaciół i patrzy się na każdego z nich. Gdy wzrok jej i przywódcy grupy spotykają się, dziewczyna dostaje wizji, że całują się oraz ona wypowiada jego imię, które okazuje się prawdziwe. Szesnastolatka nie wie co o tym myśleć. Po jakimś czasie okazuje się Cole widzi zombie i je zabija. Pomiędzy nim, a główną bohaterką nawiązuje się dziwne uczucie, które jest trudne zidentyfikowania.

Cole Holland chodzi do tej samej szkoły co Ali. Jest wysoki i umięśniony. Ma dużo blizn po walkach z potworami oraz często ma siniaki. Jest czasami miły, a czasami niemiły i irytujący. Nie wiadomo co czuje do Alicji, ponieważ czasami jest uroczy, flirtuje z nią, a po chwili zmienia się w niedobrego chłopca, który nie zwraca uwagi na dziewczynę. Poznał ją na szkolnym korytarzu kiedy oby dwoje doznali dziwnej wizji, w której całują się i znają swoje imiona. Wygląda to na obraz z przyszłości. Alicja od razu przykuwa jego uwagę, bo wydaje się, że wie o zombie. Kiedy rozmawiają dziewczyna nie chce mu niczego wyjawić, ponieważ mówi, że go nie zna i nie wie czy mu może zaufać. Jednak wieczorem kiedy spotykają się w klubie i po udanej zabawie wychodzą. Zombie już na nich czekają. Dziwi go, że Ali umie walczyć, może nie najlepiej, ale umie. Postanawia nauczyć ją jak z nimi walczyć.

Koniec przerósł moje oczekiwania. Autorka fajnie go rozegrała, przez co nie mogę się doczekać następnej części. Niestety nie wiem kiedy ona się ukaże, ale jeśli dostanę jakąś wiadomość od razu poinformuję was o tym. Polecam osobą, którzy uwielbiają zombie, ale także ludziom, którzy potrzebują adrenaliny.

Tytuł: Alicja w krainie zombi

Autor: Gena Showalter

Seria: Kroniki białego królika część 1

Wydawnictwo: Harlequin

Stron:505

Ocena: 10/10

Autorka recenzji: Hayles