Książka zaczyna się od przybycia wszystkich zaproszonych osób na wyspę. Luksusowa willa i przyjemna atmosfera sprawiają, że nikt nie domyśla się w jaką pułapkę się pakuje. Gdy każdy dociera już na miejsce, rozpoczyna się niecierpliwe oczekiwanie na Pana U.N. Owena - organizatora tego przedsięwzięcia. Jednak gospodarz się nie pojawia. Wśród gości wzrasta lekki niepokój i niezadowolenie. Całą sytuację pogorsza pierwsze zabójstwo, niby przypadek, ale gdy dochodzi do kolejnej śmierci jasne się staje, że coś jest nie tak. Kolejnym dobitnie przerażającym faktem jest brak możliwości wydostania się z wyspy. Strach pomiędzy wszystkimi zaczyna wzmagać jak i napięcie u samego czytelnika. I tak jest przez prawie całą powieść. Morderstwo za morderstwem w rytm wierszyka napawa lękiem, szczególnie, że nie ma tak naprawdę żadnych dowodów wskazujących lub sugerujących kim jest tajemniczy Pan Owen i czy to on jest tym mordercą. Ogarniający obłęd gości wyspy może zacząć przekładać się na emocje osoby czytającej.

Naprawdę uważam, że jest to ten typ kryminału, który wymaga stalowych nerwów. W pewnym momencie książki traci się kontrolę, gdyż nie nadąża się za poczynaniami mordercy i zgonami jego ofiar. Od razu muszę wspomnieć, że jeśli się chce odgadnąć tożsamość zabójcy trzeba prowadzić śledztwo na własną rękę, które z resztą nie jest takie proste, gdyż postać detektywa Herkulesa Poirota tym razem tu nie występuje. Dla zawiedzionych tą informacją dodam od razu, że powieść jest napisana w taki sposób iż, ten bohater nie jest po prostu zbyt potrzebny.