„Magia jest niebezpieczna, ale miłość jeszcze bardziej. Szesnastoletnia Tessa Gray pokonuje ocean, by odnaleźć brata, a celem podróży jest Anglia za czasów panowania królowej Wiktorii. W londyńskim Podziemnym Świecie, w którym po ulicach przemykają wampiry, czarownicy i inne nadnaturalne istoty, czeka na nią coś strasznego. Tylko Nocni Łowcy, wojownicy ratujący świat przed demonami, utrzymują w tym chaosie porządek. W trakcie swoich poszukiwań Tessa uświadamia sobie, że będzie musiała wybierać między ratowaniem brata, a pomaganiem nowym przyjaciołom, którzy stoją na drodze sił ciemności…. I że miłość potrafi być najniebezpieczniejszą magią.”

Zaczęłam kolejną serie Cassandry Clare i muszę przyznać, że kolejny raz nie mogłam wytrzymać chwili bez tej książki. Jak dostałam tą książkę zastanawiałam się czy nie będzie ona za bardzo podobna do Darów Anioła. Na szczęście nie była. Jest ot oczywiście ta sama tematyka, bo znowu jest to historia o Nocnych Łowcach i dziewczynie, która nie wie nic o Podziemnym Świecie i bla, bla, bla. Jedną zmianą w tej całej akcji jest to, że główna bohaterka najprawdopodobniej jest Podziemną. Ubolewam nad tym, że nasza kochana autorka tak bardzo nie chce wprowadzić miłości do historii.

Tym razem akcja książki panie Clare jest w Londynie.  Ale nie w tym współczesnym, tylko tym z 1878 roku. To oznacza, że bohaterki ubierają piękne suknie, a mężczyźni ichniejsze szaty. XIX wiek również wprowadza niesamowitą magię już na początku. Autorce udało się to w 100%. Tessa jako głowna bohaterka przybywa do Londynu statkiem, ponieważ zaprosił ją tam jej brat, Nathaniel. Jakie jest zdziwienie kiedy go tam nie ma,  odbierają ją jakieś dwie przerażające kobiety. Mówią, że nazywają się Mrocznymi Siostrami. Dla mnie byłby to już znak, żeby się zmywać, bo coś jest nie tak. Na nieszczęście nasza bohaterka nie zauważyła tego. Kolejne zdziwienie jest kiedy jej brata nie ma w domu. I teraz zaczyna się prawdziwa zabawa, ponieważ Siostry chcą od niej czegoś czego ona myśli, że nie umie. Oczywiście w pewnym momencie jej ścieżki krzyżują się z dwójką Nocnych Łowców. Williamem Herondale’m i Henrym Branwellem.

Jak już w Darach Anioła Clary zaczyna powoli denerwować, to tu Tessa jest świetna. Mimo, że nie umie walczyć i jest prawie taka jak Clary to ona jest najprawdopodobniej Podziemną. Jest urocza i wydaje mi się, że jest zakochana w Willu. Słodkie prawda. Nie boi się wszystkiego i jest w miarę odważna. Mam nadzieje, że w następnej części rozwinie skrzydła i pokaże się w niej prawdziwy diabeł.

Drugim głównym bohaterem był Will, który był idealną kopią Jace’a, z jedną małą różnicą. Ten ma inny kolor oczu i włosów. Super. Will psuł mi całą akcję, bo był zadufanym w sobie idiotą. O wiele bardziej polubiłam jego przyjaciela Jema, który byłby idealnym chłopakiem dla Tessy, ale niestety nie jest. Nadal mimo wszystko mu kibicuje. A Willa utopiłabym w Tamizie.

Pojawili się nowi bohaterowie, ale też ci których już znamy. Są to Magnus i Camille. Świetnie było poznać te postacie od zupełnie innej strony. Nowymi była moja ulubiona Jessamine, która nie chce być Nocną Łowczynią, a jest. Kocha też modę i jest nieuleczalną romantyczką. Była również Charlotte, która była szefową londyńskiego Instytutu oraz jej mąż Henry.

Książka mimo wszystko była bardzo przyjemna. I spędziłam z nią świetne chwile. Mam nadzieje, że wszystkim czytelnikom i czytelniczkom spodoba się ta książka i ta recenzja. A tak poza tym to polskie okładki są przerażające. Są tak brzydkie jak dawno nie widziałam. Na szczęście teraz robią takie same okładki ja w Stanach Zjednoczonych.

Tytuł: Mechaniczny Anioł

Autor: Cassandra Clare

Wydawnictwo: MAG

Seria: Diabelskie Maszyny

Ilość stron: 467

Ocena: 8/10