Rzadko sięgam po tego typu lektury, jednak od czasu do czasu robię sobie przerwę od tematyki i gatunku, który zazwyczaj czytam. Tym razem moim przerywnikiem zostało "Musimy coś zmienić". Książka na szczęście mnie nie zawiodła oraz mogę zgodzić się z wszystkimi pozytywnymi recenzjami o niej.

Na początku mamy okazję poznać dwójkę głównych bohaterów - Lee i Gabe'a. Obydwoje mają podobne zainteresowania, lecz dość odmienne charaktery. Bardziej polubiłam Gabe'a, za to, że był po prostu tak jak był. Spokojny, nieśmiały i bardzo uroczy. Z kolei Lea mniej przypadła mi do gustu. W jej postaci niestety czegoś mi trochę zabrakło.

Początek książki był niezły, jednak nie zapowiadało się jakoś rewelacyjnie. Zaczęły nachodzić mnie wątpliwości, czy w ogóle powieść mnie jakoś zaciekawi. Jednak dopiero później nie zauważyłam nawet, kiedy się wciągnęłam. W lekki sposób napisane "Musimy coś zmienić", sprawiło, że bardzo przyjemnie mi się czytało.

Co ciekawe ta pozycja nie jest napisana z perspektywy głównych bohaterów. Czternaście różnych osób (i nie tylko) śledziło przez cały czas losy chłopaka i dziewczyny. Każdy miał podobne zdanie o nich - że muszą być parą. Jednak znalazła się też postać - Victor - który bardzo ich nie lubił, a świadkiem wydarzeń z Leą i Gabe'm w roli głównej, znajdywał się tylko przez przypadek. Jego komentarze i myśli były naprawdę zabawne. Między innymi wśród czternastu spojrzeń znalazły się: nauczycielka kreatywnego pisania, kelnerka, brat Gabe'a, koleżanki Lei i Gabe'a, a nawet wiewiórka i ławka.