"Imardin to miasto ponurych intryg i niebezpiecznej polityki, gdzie władzę sprawują ci, którzy obdarzeni są magią. W ten ustalony porządek wtargnęła bezdomna dziewczyna o niezwykłym talencie magicznym. Odkąd przygarnęła ją Gildia Magów, jej życie zmieniło się nieodwracalnie na lepsze czy gorsze? Sonea wiedziała, że nauka w Gildii Magów nie będzie łatwa, ale nie przewidziała niechęci, jakiej dozna ze strony innych nowicjuszy. Jej szkolnymi kolegami są synowie i córki najpotężniejszych rodów w królestwie, którzy zrobią wszystko, żeby poniosła klęskę nie licząc się z kosztami. Niemniej przyjęcie opieki Wielkiego Mistrza Gildii może dla Sonei oznaczać jeszcze marniejszy los. Albowiem Wielki Mistrz Akkarin skrywa sekret znacznie czarniejszy niż jego szaty."

Druga część Trylogii czarnego maga już za mną. W końcu udało mi się znaleźć chwilę by zająć się tą pozycją. Miałam duże wymagania co niej, ponieważ bardzo łatwo jest zepsuć dobrze zapowiadającą się trylogię. Na szczęście wszystko było tak jak być powinno.

Życie głównej bohaterki Sonei jako nowicjuszki nie będzie usłane różami. Jej rówieśnicy nie dadzą jej chwili wytchnienia i to dosłownie. Ta cała banda uważających się za lepszych i nieustannie wywyższających się dzieciaków w pewnym momencie już samą mnie zaczęła doprowadzać do szału. Bardzo było mi szkoda Sonei, która tak jak mogła próbowała się bronić, jednak była praktycznie sama.

Mimo to, nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. W książce pojawił się, niestety na krótko, Dorrien - syn Rothena. Była to postać bardzo pozytywna, która dała duże wsparcie dla głównej bohaterki i umiliła jej trochę trudny okres w życiu. Powiem szczerze, że po cichu liczyłam na to, że może Sonea i Dorrien będą razem, jednak ku mojemu ogromnemu smutkowi tak nie było.

Zakończenie książki bardzo mi się podobało. Duża ilość akcji i zaskakujących momentów w powieści sprawiła, że nie mogę się już doczekać, aż przeczytam trzecią i finałową część pod tytułem "Wielki mistrz".