"Amelia wie o sobie jedno: nie żyje. Pamięta, że kiedyś rzuciła się we wzburzone wody rzeki, nie wie jednak, kiedy i dlaczego umarła. Błąka się samotna, pogrążona w bólu, smutku i niepewności - niewidzialna dla świata. Wszystko zmienia się w jednej chwili. Amelia zauważa tonącego chłopaka. Ratuje go. Rodzi się między nimi uczucie, którego nie sposób pojąć. Fascynujące. Nieziemskie. Mistyczne. Razem próbują wyjaśnić tajemnicę śmierci Amelii. Poznają też sekret rodziny Joshui. Każde spotkanie przynosi im szczęście, ale i niepokój. Tym bardziej, że zarówno żywi, jak umarli nie patrzą przychylnym okiem na ich bliskość. Bo jaką przyszłość mogą mieć przed sobą atrakcyjny chłopak i dziewczyna z zaświatów?"

Po przeczytaniu tej książki mam mieszane uczucia. Z jednej strony była ciekawa, z drugiej mało satysfakcjonująca, momentami trochę wręcz banalna.

Na początku książki poznajemy główną bohaterkę Amelię, która jest po prostu martwa. Nie wie jak długo już nie żyje, ile czasu minęło od jej śmierci i dlaczego przede wszystkim błąka się samotnie po ziemi. Dodatkowo cierpi na prawie całkowity brak pamięci. To co wie ogranicza się tylko do znajomości swojego imienia, wieku w którym zginęła oraz jak wyglądała je śmierć.

Na szczęście los w końcu zaczyna jej sprzyjać gdy ma okazje uratować tonącego chłopaka o imieniu Joshua. Jak się okazuje Amelia staje się dla niego widzialna, co prowadzi do tego, że oboje zakochują się w sobie. Jednak ich miłość stoi pod dużym znakiem zapytania.
Powiem szczerze, że ich związek skazałam na straty, ponieważ miłość człowieka do ducha raczej średnio idzie w parze, ale mimo wszystko książkę czytałam dalej. Miałam nadzieję, że może przypadkiem Amelia ożyje, albo to z kolei Joshua stanie się istotą podobną do swojej ukochanej. I tak narobiłam sobie wielkich nadziei na jakieś niesamowite zakończenie. Niestety doznałam wielkiego zawodu.